“Hechting”

Er is de laatste jaren steeds meer aandacht gekomen voor hechting in de vroege levensperiode en de problemen en stoornissen die er kunnen voortvloeien uit een niet-ideale hechting. Hechtings- theorieën en het Boswijk-model verduidelijken elkaar over en weer. Voor therapeuten een belangrijk extra gereedschap om te werken met cliënten. We nodigen daarom van harte beginnende en ervaren therapeuten uit om deel te nemen aan deze nascholingsworkshop, waar theorie en ervaring leiden tot leren en begrijpen van de impact van hechting.

Hechten aan een volwassene betekent gaan vertrouwen; op verzorging, liefde, steun en troost. In het hechten verbinden we ons met de ander op een diepe laag. Als kind worden we ongepantserd en open geboren. We hebben ouders nodig die onze liefde beantwoorden, aanwezig zijn, ons beschermen, voeden en koesteren. Daarmee ontwikkelen we een basisvertrouwen in onszelf, in de ander en in de liefde. We ontwikkelen daarbij een gevoel van vrijheid en autonomie en leren onszelf te begrijpen.

Ontmoeten we ouders die emotioneel niet beschikbaar zijn, onveilig zijn, afwezig zijn, onvoorspelbaar zijn, ontstaat dat basisvertrouwen niet en reageren we met terugtrekken in onszelf, niet meer uitreiken (later overgaand in bindingsangst), of juist overmatig vragen (later: verlatingsangst) of een combinatie van beide (later: zowel angst voor binding als voor verlating).  Gevoelens van verlatenheid en eenzaamheid, angst en onvrijheid komen ervoor in de plaats.

Naast deze traumatische ervaring van verlatenheid en/of chronisch gevoel van niet verbonden zijn, ontwikkelen we als kind de overtuiging dat wij zelf degene zijn die tekort schieten en niet onze ouders. Een kind kan niet anders dan de wereld logisch te verklaren en zal een overtuiging ontwikkelen als “ik ben aandacht niet waard”.  Het is juist die innerlijke overtuiging die ten koste gaat van ons gevoel van eigenwaarde, ons basisvertrouwen in onszelf, in de ander én in de liefde.

Als we ons verlaten voelen door onze ouders, dan verinnerlijken we deze ervaring naar de relatie met onszelf. Er ontstaat een innerlijke dialoog waarin we onszelf gemakkelijk in de steek laten, veroordelen, schuldig voelen of ons schamen. In een latere partnerrelatie kunnen deze overtuigingen makkelijk opsteken. Zo gaat de cyclus van verlatenheid en afwijzing een leven lang mee, tenzij wij stoppen en naar binnen keren in onszelf. Inzicht krijgen in de hechtingsproblematiek en opnieuw verbinding maken en ons openen voor de liefde van onze ouders die er (bijna) altijd wel degelijk was.

In deze nascholing hechting gaan we in op de hechtingstheorie van John Bowlby en de verschillende hechtingsstijlen. Veilig gehecht en onveilig gehecht:  vermijdend, ambivalent of chaotisch, afhankelijk van de hechtingsrelatie in de vroege jeugd. Hechtingspatronen in partnerrelaties, bezien in het kader van de hechtingsproblematiek met z’n  verlatings- en bindingsangst. Dit alles gecombineerd met meditatie, ervaringsgerichte oefeningen en werken in sessies met hechtingspijn.

Tijd

De groep start om 20.00 uur op de eerste dag en eindigt de laatste dag om 17.00 uur.

Studiebelasting Nascholing Hechting

Contacturen; 22,2
Thuis; Literatuur lezen 6 uur.